Vengma, hiç bir partinin borazanı değildir. Hiç bir partinin düşmanı da değidir. Kürt partilerinin doğru politikalarını destekler, yanlış politikalarını eleştirerek yol göstermeye çalışır.

Mele Mistefa Barzani ve Karslı Zeynep Ana

 

Nemir Barzani ve Bazı Aşiret liderleri sohbet eder, Bir ara Kürdlerin vefasızlığından söz ederler.

Barzani durun der
siz şikayetçisiniz ama Kürdler sizin düşündüğüz gibi vefasız bir millet değil, tam tersine kürd Anaları dünyada emsali görülmemiş bir cesaret ve yüreğe sahip.
Başımdan geçen bir olayı size anlatayım.

1947 yılında 500 Peşmerge ile Sovyetler birliğine yürüdüğümüzde. 50 günü aşkın zorlu bir süreçten geçtik. İran ve Türk askeri bir çok yerde pusu kurdu bir kaç çatışmadan sonra Karsa vardık.

Ekmeğimiz bitti ve açtık.
Bir köyün yakınından geçiyorduk,
sabah 8-9 gibi Ben ve 2 Peşmerge köye gittik, rastgele bir evin kapısını çaldım.
Bir bayan açtı kapıyı, kızım dedim ben Mele Mistefa’yım ben ve PeÅŸmergelerim açız bize parasını alma ÅŸartı ile verecek ekmeÄŸiniz varmı ?

Kadından hiç beklemediğim bir tepki,
elime sarılıp öptü, ben kimimki Mele Mistefa Barzani bana misafir olmuş.
İçeri davet etti,
Ben Yok kızım Biraz ekmek alıp gideceğiz arkadaşlarımız bekliyor.
cebimden para çıkartıp kadına uzattım,
Bu para ile bize köyden ekmek al kızım dedim.

Kadının gözleri doldu
Baba ne yapıyorsun Allah aşkına.
Hayatını bizim için hiçe sayan.
Çoluk çocuğunu bırakıp kürdün çocukları İçin dağlara çıkan Mele Mistefa ve Peşmergesi bize misafir olmuş iki ekmek için paramı alacağız.
Bizde hiç mi Onur şeref yok sandınız.
Değil iki ekmek hepimizin canı feda olsun size deyince. Peşmergelere döndüm bakın dedim
bu millet için ne yapsanız azdır.

Kadın komşusuna koştu bir iki eve girdi çıktı ve 15-20 dakada içinde
Bütün köy toplantı.
İhtiyacımızın iki katı ekmek topladılar.
O kadar sevinçliydiler sanki önlerine tüm dünyayı sermişiz, Bize hizmet eden onlar.
Mutlu olan yine olanlardı.
Onlara misafir olup Gitmememiz için çok ısrar ettiler, ben onlara burda kalmamızın onlar için tehlikeli olduÄŸunu askerin onlara zarar vereceÄŸini ve PeÅŸmerge’nin onları beklediÄŸini söyleyip.
Onlara teşekkür ederek vedalaştık.

Kadın geldi elimi öptü, ismini sordum, ismi Zeynep’ti eÅŸi vefat etmiÅŸ.
11 yaşında bir oğlu vardı.
Baba dedi fazla bir şeyim Yok şu küçük çocuk dışında.
İkimizin canı bu yolda kurban dedi.
Ben Zeynep kızım senin gibi Anaların sayesinde Kürdler bu 4 zalimi yenip özgürlüğüne kavuşacak.
11-12 yaÅŸlarında olan Ahmet’i çağırdım yanıma.
Öptüm başını okşadım dünyalar atlısı bir çocuktu.
Omuzumdaki Birno silahı Ahmede verdim.
Kadın hayır baba dedi, sana iki ekmek verdik diye silahınımı alacağız.
Kızım dedim.
Bak orası Rusya sınırı, bu silah yıllardır omzumda cephede bana lazımdı.
Ruslar bu silahları alacaklar bizden,
Onlar alacağına Ahmedime kalsın.
Birgün lazım olur belki yiğidime.
Zorda olsa Silahı çocuğa verdim.
Bir kaç saat sonra Sınırı geçtik.

Aradan yıllar geçti.
11 yıl sonra Rusya’dan dündüm, 3 yıl sonra Eylül devriminde Irak rejimine karşı savaÅŸ ilan ettik.
Çatışmalar yoğun ve Peşmerge destan yazıyor cephede.
Barzandaki karargahdayız
PeÅŸmergeler genç bir delikanlı geldi, Baba’yı görmek istiyorum diyor.
Gelsin dedim.

Karargaha girince direk bana doğru geldi ve elimi öptü genç beni tanıyordu, ama ben tanımadım.
Babo dedi ben Ahmet, Hangi Ahmed dedim Karslı Ahmed Zeynep’in oÄŸlu deyince,
Ayağa kalktım ve genci bir kez daha kucakladım. Büyümüş kocaman adam olmuştu küçük Ahmed. Elindeki silahı görünce bir kez daha şaşırdım benim silahımdı.
Kadın 15 yıla yakın silahımı saklamış.

Baba dedi Annem sizin cephe açtığınızı duyunca Silahı bana verdi bugün PeÅŸmerge’nin silaha ihtiyacı var.
Al Babanın silahını yetiştir ona ve deki
Benim Ahmed’den baÅŸka oÄŸlum yok.
Keşke 10 oğlum olsaydıda bugün hepsini cepheye yollasaydım.
Sende orda kal savaÅŸ dedi bana.

Ahmed bir hafta yanımda kaldı ve yolcu ettim.
Oğlum dedim Annene selam söyle,
Burdaki tüm Peşmergeler onun evladıdır,
Sen Ananın yanında kal Ahmed ona iyi bak biz burda senin yerinede savaşırız.

Evet arkadaşlar bir Ana düşünün
Ta Kars’tan buraya bize bir silah ulaÅŸtırmak için. Tek varlığı oÄŸlunu feda etmiÅŸ ve o çocuÄŸa demiÅŸki git gelme. Hangi millette böyle yürekli Analar var ?
Siz kalkmış kürdün vefasızlığından söz ediyorsunuz.

Ahmed eve gittikten 3-4 ay sonra geri geliyor.
Annesi oğlum Mele Mistefa orda savaşırken senin burda dizimde oturmana vicdanım kabul etmez ve Allah Rıza göstermez
Git Babanın yanına deyip,
tek oÄŸlunu yolcu ediyor Zeynep Ana.

Ahmed Barzana gelip yıllarca Mele Mistefanın yanında kalıyor Evlenip 3 çocuk sahibi oluyor

1978 yılında Åžehid düşüyor, Mele Mistefa Ahmedi o kadar çok seviyorduki Åžehadet Haberini gizliyorlar Nemir’den.
Ä°dris Barzani ben Sidat’ın Mesud’un ve diÄŸer kardeÅŸlerimin ÅŸehadetini rahatça Babama söyleyebilirdim.
Ama Ahmed’in ÅŸehadetini söyleyemedik.
Babam hasta idi ve Ahmedi o kadar çok severdi acısını kaldıramaz diye düşündük.

Ahmet’ten sonra çocukları ile bizzat Serok Mesud Barzani ilgileniyor ve ÅŸu an Biri Avrupa’da diÄŸer ikisi Parastının en kritik noktalarında Babalarına yakışır bir ÅŸekilde Kürdistan’a hizmet ediyorlar.

Başta Mam Ahmed Tüm Kürdistan Şehidlerinin ruhu şad mekanları cennet olsun.

DilÅŸad Derkari

E-posta hesabınızı yayınlanmıyoruz

five × three =

Kullanıcı deneyiminizi artırmak için çerezler kullanıyoruz. Sorun yok, rahat olun. Size özel herhangi bir bilgiyi yayınlamıyor ya da paylaşmıyoruz. Anladım, sorun yok Daha Fazla